مروری بر ادبیات تجدید ارزیابی دارایی‌های ثابت

در روش تجدید ارزیابی پس از شناخت دارایی ثابت، چنانچه ارزش منصفانه به‌گونه‌ای اتکاپذیر قابل اندازه‌گیری باشد، باید آن را به مبلغ تجدید ارزیابی یعنی ارزش منصفانه در تاریخ تجدید ارزیابی پس از کسر استهلاک انباشته و کاهش ارزش انباشته بعد از تجدید ارزیابی، ارائه کرد. در مقاله حاضر پس از نگاهی به پیشینه تجدید ارزیابی دارایی­ها، رویه حسابداری و نحوه عمل در زمینه تجدید ارزیابی دارایی­های ثابت در استانداردهای بین­المللی حسابداری، استانداردهای حسابداری ایران و اصول پذیرفته شده حسابداری برخی از کشورها، به صورت تطبیقی بررسی می­شود. در پایان نیز به مقررات تجدید ارزیابی دارایی­ها در ایران و ابعاد حسابداری افزایش سرمایه از محل مازاد تجدید ارزیابی دارایی­ها پرداخته می­شود. بررسی اصول پذیرفته شده حسابداری در کشورهای مختلف نشان می­دهد در برخی از کشورها مدل بهای تمام شده به عنوان رویه حسابداری مورد استفاده قرار می­گیرد و تجدید ارزیابی دارایی­ها مجاز نمی­باشد. در ایران، طی سال­های گذشته با تصویب برخی قوانین، مازاد تجدید ارزیابی از معافیت مالیاتی برخوردار شده و در نتیجه شرکت­ها نسبت به انجام این رویه تمایل بیشتری پیدا کرده­اند.